Helping poor people

Vandaag was een hele heftige en ook hele mooie dag. We gingen vandaag arme mensen helpen. We zijn vroeg op gehaald vandaag. We zijn eerst naar Gianyar gegaan om de spullen voor de mensen te kopen. We hebben daar rijst gehaal koffie, suiker en eieren gehaald. We hadden eerder al tandenborstel, tandpasta een handoek en thee gehaald. Daarna zijn we naar de eerste locatie gegaan. Dit was in de home town van Andre (Karangasem antiga) we kwamen daar aan en er was een meneer plastic aan het verzamelen bij een watertje opeens stopte ze en zeiden dat dit de man was. We namen hem mee in de auto want hij was een stuk van zijn huis af. Toen we daar aankwamen zagen we eerst een eigenlijk nog best mooi huis dus ik dacht dat hij daar woonde. Maar toen we daar voorbij liepen en de jungel in liepen dacht ik huh waar kan die meneer nou wonen dan. We moesten wat klimmen en afdalen om er te komen en toen kwamen we bij een plek aan waarvan ze zeiden dit is zijn huis. Nou ik moet heel eerlijk zeggen ik dacht dat het een soort van vuilnis belt was op het eerste gezicht. Ik was totaal in shok wist geen woord uit te brengen. Moest echt even een paar keer slikken. Hij wilde ons graag laten zien waar hij nou precies leefde en waar hij sliep. Er was alleen amper te komen. Het huis achtige idee was een van bamboo gebouwde constructie mwt wat doeken en overal hing kleding en lag afval en dingen die hij had verzameld. Je moest zowat op handen en knieen er onderdoor kruipen.
Hij liet ons als laatst ook nog zien waar hij precies sliep. We kropen onder alles door en kwamen bij een paar betonne blokken met van platen als dak er op aan. Hij liet ons even naar binnen kijken maar alles was vochtig en nat. Het stonk ook heel erg.
Ik was erg geshokt vroeg nog waar hij de rijst eigenlijk zou moeten koken. En ze zeiden dat hij altijd ergens vraagt of ze het voor hem willen maken. Ik was erg in shok. De man zelf daarin tegen was erg vrolijk, leek het.

Na het eerste bezoek zijn we naar het oudelijk huis van Andre gegaan wat een kilometer verderop was. We hebben daar wat gegeten en zijn verder gegaan, naar de volgende 2 plekken die zich bevinden in Komang zijn home town (Karangasem bungaya).

Daar aangekomen moesten we eerst even wachten op de meneer die een beetje een soort van burgemeester daar is. We hebben wst gedronken bij komang zijn oudelijk huis.
Daarna toen de burgemeester kwam zijn we naar de tweede plek gegaan. Gelukkig had deze meneer ietsjes meer. Hij had een heel klein huisje maar wel wat potjes en pannetjes en een matras. En hij maakte voor zijn hobby auto en scooter onderdelen schoon voor mensen. We hebben hem zijn pakket gegeven en zijn verder gegaan.

Naar de derde plek moesten we een stukje rijden. We kwamen aan bij de rijst velden. We kregen te horen dat deze mensen sinds kort een huis hadden gekregen van de overheid. Het was klein en grouw. We kwamen er aan en zagen in 1 van de kleine kamertjes en heel oud vrouwtje op de grond liggen. Ze zag er heel slecht uit. Ik had haar het liefste meegenomen en naar het ziekenhuis gebracht maar dat kan helaas niet. De dochter van de mevrouw nam het pakket aan en we zijn terug gegaan naar komang zijn ouderlijk huis. Daar hebben we wat gegeten en toen zijn we terug gegaan naar huis.

Het was een lange, indrukwekkende en vermoeiende dag. Ik ben nu net weer thuis heb wat gegeten en moet er even van bijkomen. Daarna naar bed. Morgen begint de dag weer vroeg. We hebben dan een ceramonie.

Wat mag ik mijzelf toch gelukkig wenzen dat ik straks een normaal bed in kan gaan normaal eten heb mogen eten en onder een gewone douche kan stappen.

Ik denk dat ik nog iets ga verzinnen om voor ze te doen als ik weg ben hier. Zodat ze vaker wat kunnen doen voor de arme mensen hier.